Er worden al pepernoten met de Sinterklaasviering gesnoept sinds de zestiende eeuw. Ze werden gemaakt van de deegresten die overbleven na het bakken van speculaas en kruidkoek. In de 18e eeuw gingen bakkers pepernoten maken zoals we die nu kennen, kruidiger en krokanter dan speculaas.

Het strooien van pepernoten is ontstaan in de 19e eeuw. Dat was ook de tijd dat Sinterklaas voor het eerst bij de mensen thuiskwam. Volgens de wetenschappelijke bronnen die wij hebben geraadpleegd, stond het strooien van pepernoten symbool voor vruchtbaarheid. Zoals een windvlaag de zaadjes van een paardenbloem verspreidt, zo strooit de Piet zijn pepernoten in een of andere hoek. En aangezien kinderen het mooiste bewijs van vruchtbaarheid zijn, vond Sinterklaas dit wel een passend ritueel.

Rond diezelfde tijd begon ook drop een vlucht in de populariteit te nemen. Zeker toen er aan het einde van de 19e eeuw een verkoudheidsgolf door Amsterdam ging, was de drop niet meer aan te slepen. Waarschijnlijk hebben we daar meteen de kern van het probleem te pakken: drop werd een geneeskrachtige werking toebedeeld. En werd dus geassocieerd met verkoudheid en keelpijn, niet met vruchtbaarheid.

Tradities, zo weet Sinterklaas maar al te goed, veranderen in de loop der jaren. Vandaag de dag associeert niemand het strooien van pepernoten nog met vruchtbaarheid. Bovendien zitten er tussen de pepernoten inmiddels ook fruitige schuimpjes en zoete hartjes. Misschien is het dus een kwestie van tijd vooraleer er tussen al het lekkers dat in een of andere hoek wordt gestrooid, niet alleen pepernoten en schuimpjes zitten, maar ook drop. En dan het liefst natuurlijk De Beste Drop Ooit.