Van geschenk tot hele lijn
‘De beste drop ooit’ prijkt op het zakje. Het klinkt nogal zelfingenomen, maar zo is het niet bedoeld. Schijnbaar zijn toch genoeg mensen het ermee eens, want Klepper & Klepper verkopen boven verwachting goed.
Mensen die ons kennen, weten dat wij dat zelf nooit zouden zeggen’’, licht Huub Klepper toe. ,,We hebben contact opgenomen met een marketingman en die zei ‘Durf dat gewoon van jezelf te zeggen.’ Het is dus met een flinke knipoog.’’
Het eigen dropbedrijf van vader en zoon begon met een cadeautje voor klanten. Vader Willem Klepper stond 24 jaar met een snoepkraam op de markt in Alkmaar en wilde zijn klanten bedanken. ,,Ik ben naar een dropfabrikant gegaan en stelde voor om een dropje te maken waar mijn naam op stond. Hij zei: ‘Dat ga ik niet doen, want het produceren van alleen al de malletjes kost veel te veel voor de hoeveelheid die je wil hebben.’ Ik zei: ‘Ik wil het toch, het maakt niet uit wat het kost’.’’
Aan de keukentafel thuis in Edam, waar ze over hun succesvolle onderneming vertellen, rijpte het idee om meer te doen dan alleen een naam op een dropje stansen: het moest ook een unieke smaak krijgen. ,,We verkopen zo’n honderd soorten drop’’, telt Willem. ,,Soms krijg je iets nieuws en soms gaat er iets vanaf. Fabrikanten willen ook dingen uitproberen. We kregen eens dropvleermuizen. Die waren eigenlijk niet goed, want ze hadden niet lang genoeg gedroogd. Het was alsof er een druppel op zat. Dat oogt niet smakelijk, dus ze gingen voor een appel en een ei weg, maar ze waren wel heel lekker. Mensen kwamen er zelfs voor terug. Om die smaak te produceren, zou de drop de droogkamer veel langer dan gemiddeld bezet houden. Het zou dus een heel duur dropje zijn. Toch wilde ik die smaak hebben.’’
De vraag was hoe de prijs te drukken, want ’het maakt niet uit wat het kost’, is toch betrekkelijk en de jubilaris en zoon hoopten al dat het niet bij een eenmalige weggeefactie zou blijven.
Bedrijfsprofiel
Willem Klepper staat onder de naam Kleco 28 jaar met zijn snoepkraam op de markt in Alkmaar. Hij begon op woensdag in Oudorp en De Mare. Daar kwamen op donderdag Zaandam, op vrijdag Castricum en op zaterdag het centrum van Alkmaar bij. Zijn zoon kwam hem helpen toen die een jaar of vijftien was. Nu werken ze vanuit hun huis in Edam samen aan de ontwikkeling van een eigen droplijn.
Gelatine en gluten
We gingen naar een echte dropmenger om te experimenteren’’, blikt Willem terug. ,,Die haalde de gelatine eruit en verving het tarwezetmeel door aardappelzetmeel. Daardoor zou het sneller drogen. De smaak kwam verschrikkelijk dicht in de buurt van die vleermuizen. Tegelijk dachten we dat het niet zo erg was als de gelatine eruitging, want dan zouden ook vegetariërs het dropje kunnen eten. Vegetarisme / veganisme was erg in opkomst in die tijd, dus dat was mooi meegenomen. Aardappelzetmeel in plaats van tarwezetmeel had weer een ander voordeel: geen gluten. We sloegen dus meerdere vliegen in één klap.’
Het Klepperdropje, zoals het heette, vond gretig aftrek in de feestweek. ,,Er kwamen zo’n drie-, vierhonderd mensen per dag’’, herinnert Huub zich. ,,We gaven zo’n 1500 zakjes van 150 gram weg.’’ Vader Willem verbaast zich nog steeds over het vervolg: ,,Er kwamen zoveel mensen voor terug! Ze namen ook kilo’s mee voor de buren. Het werd ons meestverkochte dropje. Ik dacht ’Ik schep me helemaal suf de hele dag; dat moet anders kunnen’.’’
Huub had commerciële economie gestudeerd en werkte destijds voor Unilever / Heineken. Hij kwam op het idee een mooie verpakking te maken. Daar moest het eigen verhaal op komen te staan en een marketingadviseur bedacht onder het mom van ’laat je valse bescheidenheid vallen’ ’De beste drop ooit’.
Avontuur
Daarmee begon het avontuur pas echt, want nu werd het serieus. Vader en zoon wilden uitbreiden en schreven zich als ’Klepper & Klepper’ bij de Kamer van Koophandel in als vof. Ze wilden hun drop niet alleen aan de kraam verkopen, maar ook op andere locaties. Reclame wilden ze er echter niet voor maken, maar ze waren wel bereid flink te investeren in naamsbekendheid op andere manieren
,,We gingen de boer op’’, vertelt Willem. ,,Het was twee jaar geleden in mei, de warmste dag van het voorjaar, zo’n 26 graden. Ik vond het vreselijk, want ik kan wel snoep verkopen aan klanten, maar je eigen drop aan andere ondernemers verkopen, is toch iets heel anders. We begonnen bij het tankstation om de hoek, in Edam. Dat wilde niet. De volgende, de lokale snoepwinkel, was ook heel sceptisch, maar toen we zeiden dat ze het met een doos mocht uitproberen en ons mocht betalen wat ze zou verkopen, ging ze overstag. Er zat dan geen risico voor haar aan. Ze zette een foto op Facebook en toen ging het snel. Binnen de kortste keren belde ze ons om nog vijf dozen te bezorgen.’’
Van het tiental ondernemers het duo de eerste dag bezocht, trok het er zeven over de streep, onder andere door ze allemaal het zoete dropje te laten proeven. Daarna ging het als vanzelf en binnen vier maanden hadden ze zo’n honderd verkooppunten in heel Noord-Holland. Mede dankzij groothandels en bezoeken aan beurzen, verspreidde de drop zich langzaam over heel Nederland.
Zelfs supermarktketen Deen belde, maar daar wilden de mannen niet aan. ,,We wilden niet in de supermarkt, want die kunnen hun prijzen laag houden en dat is niet leuk voor de anderen die onze dropjes verkopen. We willen een premiumdropje blijven: kwalitatief goed, ambachtelijk en een delicatesse. We stelden daar voor onze verkopers wel iets tegenover: zij moesten minimaal vier dozen per bestelling afnemen.’’
Varianten
Hoe meer succes het dropje kreeg, hoe vaker de vraag naar andere smaken kwam, in eerste instantie een zoute variant. Die moest natuurlijk volgens de ingeslagen weg worden ontwikkeld. ,,Zout heeft een slecht imago’’, weet Willem. ,,Ik wilde het liefst een zoute drop dat de bloeddruk zou verlagen, maar het is heel gevaarlijk om te beweren dat dat is gelukt. Ik ben er helemaal ingedoken en uiteindelijk kwam ik uit bij ongeraffineerd Keltisch zeezout uit Bretagne. Dat zou het minst slecht zijn omdat de mineralen hier nog inzitten.’’
Afgelopen september kwam na veel maanden experimenteren en drie mislukte pogingen een mildzout dropje op de markt. ,,Het is zo mild dat zelfs mensen die meer van zoete drop houden het lekker zouden kunnen vinden.’’ In de omgeving van de schrijfster van dit artikel wordt daar verschillend over gedacht. Wel vinden de proevers de structuur van het zoute dropje beter dan de ietwat korreligere van zijn zoete voorganger. maar dat is ook een kwestie van eigen voorkeur.
Nu hebben de Kleppers de smaak goed te pakken. Deed Huub het werk voor Klepper & Klepper eerst naast zijn zijn werk bij verschillende grote voedingsmiddelenbedrijven, in juli ging hij voltijd aan de slag voor zijn eigen bedrijf.
Wat begon met een aardigheidje, moet nu uitgroeien tot een complete droplijn. Nu aangevuld met De Beste Honingdrop Ooit bestaande uit 12% puur natuurlijke honing uit de Biesbosch. En De Beste Laurierdrop ooit gemaakt mét zuivere laurierolie.
